تقديم به هفدهمينروز زندگي مشترکمان

امروز هفدهمين روز زندگي کوچک دو نفره ي ماست

امروز با هم نه مثل هيچ سالي از سالهاي بودنمان

نه مثل هيچ وقتي از اوقات زندگيمان

مثل همين لحظه و همين ثانيه روزه گرفته ايم و باهم اولين رمضان مشترک سالهاي زندگيمان را جشن ميگيريم.

امروز فرق دارد با سالهاي گذشته ي عمرمان

امروز کمي بيشتر از سالهاي بندگيمان بنده ي خداييم و به او نزديک تر

امروز قلبمان هم جور ديگري ميزند و عجب عاشقانه خون زندگي را به رگهايمان تزريق مي کند.

با ارزش تر از هر چيز و هر کسم در اين دنيا هستي و خودت خوب ميداني.

مي خواهم بگويم ... به همه ... به تو...به خدا ... که:

براي هديه اي چون تو از خودِ خدا ممنونم.

--------------------------------------------------------------

پي نوشت:

غوره هم بالاخره حلوا شد. قابل توجه مرد هميشه آبي

رمضان بر همه مبارک

يه تشکر ويژه از مامان گلي براي حمايت ديشبش: مرسي مامانم

نميداني در کنار مــــــــــردي چون تو خـــــــــــــــانم بودن چه کيــــــــفي دارد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: